Justyna Perzyńska  z klasy 2 TL oskarżała  ludzi dorosłych stosujących represje fizyczne wobec dzieci ot o, że: - bija dzieci  uznając bicie jako niezbędną metodę wychowawczą- biją w celach profilaktycznych- bija bez celu, „przy okazji”- biją dla rozładowania własnej agresji- biją dla kontynuacji rodzinnej tradycji bicia- biją  z zemsty za domniemaną lub faktyczną małżeńską zdradę , której dziecko ma być dowodem- biją  z rozczarowania, że dziecko nie sprostało oczekiwaniom i ambicjom rodzicielskim - biją  za własne  nieudane Zycie- bija dla potwierdzenia swej przewagi- biją z lenistwa, z zapracowania, z miłości i nienawiści, ze zniecierpliwienia i z zimnej kalkulacji, z bezsilności, z głupoty, z braku wyobraźni i wrażliwości Jakże sugestywne i wiele mówiące były teksty przekazywane przez młodzież z klas 1 TL, 1 TBR, 2 TL, 3 TBR Patrycję Zöldy , Anetę Foryś, Roksanę Chwalińską, Michała Stembalskiego poruszające tak ważne i obecne w naszym życiu zachowania - zazdrość , zarozumiałość , obłuda, egoizm, skąpstwo, chciwość, rasizm , antysemityzm, nienawiść, sztuczność, brak tolerancji, agresja, kłamstwo. Apel o tolerancję, współczucie i cierpliwość odczytała Marta Kwiatkowska ludzkie istnienie skulone pod ścianą  zakażone winne chorobą pomijane nie zauważanene, niechciane dotknij od tego się nie ginie podaj dłoń dostaniesz w zamian wdzięczność nie drżyj z obawy nie patrz przez okulary zabobonów zauważ pomóż Ileż treści, w tych krótkich słowach i zdaniach. Młodzi ludzie chyba najbardziej narażeni są na zagrożenia współczesnego świata dlatego też oni mogą zrozumieć zarażonych , samotnych, zagubionych tylko czy rzeczywiście mimo deklaracji tak czynią. O postawie wobec chorych na AIDS mówiła w przestawieniu z okazji Dnia Tolerancji Justyna Zaborniak: Jesteśmy tolerancyjni twierdzimy na co dzień nie mamy nic przeciwko różnym kolorom skóry,bo nie znamy rasizmu i egoizmu tylko na murach piszemy to,co nigdy nie powinno być napisane Podsumowaniem inscenizacji były piosenki zespołu Dżem – Zapal świeczkę, Do kołyski i List do E zaśpiewane przy akompaniamencie gitary przez Ewelinę Oliwę i Justynę Zaborniak . Scenografie tworzyły plakaty i napisy wykonane przez Patrycję Zöldy i Aleksandre Kinaszczuk. Pomocą techniczną służyli występującym koledzy Mateusz Wantuch i Łukasz Fotorygo.

{gallery}aids{/gallery}