Strona główna Archiwum - starsze

Pamięci pomordowanych

Pamięci pomordowanych

Czy ty wiesz co to jest G Ł Ó D?
Głód
co ci wnętrzności skręca
myśli z mózgu precz przepędza
żołądek nożami kraje
tchu brak
serce bić przestaje
w końcu wszystkie myśli staną

przed tą żądzą obłąkaną
jeść! j e s ć! J E Ś Ć!
Wolno wloką się godziny
spiekłym wargom brak już śliny
dręczy chora wyobraźnia
koszmarem
bochenka chleba.
Gdy nagle spadł tak z nieba
świeży
ciepły i pachnący
brązową skórką trzeszczący
z wierzchu kminkiem posypany…
roi mózg twój obłąkany.
Ach, rozrywać go zębami!
chciwie żuć
łykać kęsami
czuć go wreszcie na języku
i czuć w ustach
i w przełyku
i w żołądku
tę przebłogą
S Y T O Ś Ć.
Jeść! Jeść! J e ś ć ! ! !
Boże, zlituj się nade mną
Ześlij mi kawałek chleba!
Patrz - tak mało mi dziś trzeba
Boże,
Byłeś kiedy głodny?

      Halina Nelken - więźniarka Auschwitz

 

Pamiętajmy o milionach bestialsko pomordowanych w obozach zagłady w imię urojonych ideii szaleńców. Każdego roku jesienią do Muzeum Auschwitz-Birkenau organizowany jest wyjazd by młodzi ludzie mogli poznać ten tragiczny etap naszej historii.  "Człowiek żyje tak długo jak długo żyje w pamięci innych ludzi" dlatego  młodzież naszej szkoły składa hołd więźniom  obozów koncentracyjnych w Brzezince i Oświęcimiu. W tym roku do Muzeum Auschwitz-Birkenau pojechały klasy 4TB, 4TL i 3 TS pod opieką wyvchowawców pań Beaty Jakimiuk, Bogusławy Kopczyńskiej i Anny Rymarczuk. Pierwszym etapem wycieczki była Brzezinka gdzie  w ciszy jesiennego dniamożnza  zobaczyć w jakich nieludzkich warunkach żyli  rówieśnicy - bydlęce baraki, żadnych warunków sanitarnych, głód,  nieludzka praca i jedyna droga  wiodąca do wolności - śmierć w piecach krematoryjnych. Spacer ten uświadamia każdemu z nas jakie mamy szczęście, że żyjemy tu i teraz mimo  niedogodności dnia codziennego. W muzeum w Auschwitz młodzież poznawała tragiczne losy milionów ludzi przechodząc alejkami, wstępując do poszczególnych baraków,  miejsc egzekucji i kaźni. Towarzył im szok i niedowierzanie jak człolwiek może zgotować taki los drugiemu człolwiekowi, jak to możliwe, że w cywilizowanej Europie mogło dojść do taikiego bestialstwa. Pod ścianą straceń uczniowie zapalili znicz symbolizujący pamięć o tamtych ludziach i czasach.

{gallery}oboz{/gallery}